ผักอีฮีน

ชื่อทั่วไป : ผักขาเขียด

ชื่อไทย : นิลุบล ผักอีฮีน

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Monochoria vaginalis (Burm.f.) Presl.

ชื่อวงศ์ : PONTEDERIACEAE

ประเภท : ไม้น้ำ

ประเภท/ชีพจักร : ใบกว้าง/อายุปีเดียว

ลักษณะเด่น : ก้านใบและใบคล้ายขาเขียดลักษณะทั่วไปคล้ายผักตบชวา

ส่วนขยายพันธุ์ : เมล็ด

สภาพที่เหมาะสม : ดินชื้นแฉะหรือน้ำขัง

นิเวศนาข้าวที่ระบาด : นาดำและนาหว่านน้ำตม

ลักษณะวิสัย :
ผักขาเขียดเป็นไม้น้ำจำพวกผักตับ มีลักษณะเหมือนผักตบไทยแต่มีขนาดเล็กกว่า ใบเรียวยาว
เกิดตามที่มีน้ำขัง เป็นพืชสะเทินน้ำสะเทินบกอายุฤดูเดียว ชอบขึ้นในที่น้ำท่วมขังตื้น ๆ เช่น
ในนาข้าว ใบเป็นใบเดี่ยวมีรูปร่างหลายแบบตั้งแร่รูปแคบยาวคล้ายหอก จนถึงรูปไข่ปลายใบแหลม
ฐานใบเป็นรูปหัวใจ ใบสีเขียวเข้มเป็นมัน แตกแบบสลับกันเป็น แถบก้านใบยาวโคนก้านแผ่ออกเป็นกาบ ดอกออกเป็นช่อตั้งตรง มีดอกย่อย 2-5 ดอก กลีบดอกสีม่วง มี 6 กลีบ มีเมล็ดมาก

ประโยชน์ :
ทางอาหาร - ดอกอ่อนและก้านใบรับประทานได้

ทางยา - ใบ คั้นเอาน้ำดื่มแก้ไอ ขับปัสสาวะ ตำพอกฝี